راه‌اندازی صحیح یک پاد سیستم (Pod System) نقش بسیار مهمی در کیفیت تجربه ویپینگ شما دارد. اگر پاد را بدون رعایت نکات اولیه استفاده کنید، ممکن است با مشکلاتی مثل سوختن کویل و طعم بد مواجه شوید​

. بسیاری از کاربران مبتدی به اشتباه پس از خرید دستگاه، سریع دکمه را فشار داده و کام می‌گیرند که نتیجه آن سوختن پنبه و کویل است و طعم وحشتناک سوختگی به جا می‌گذارد​

. به همین دلیل، یادگیری نحوه راه‌اندازی صحیح پاد برای جلوگیری از این مشکلات ضروری است. با راه‌اندازی اصولی، پاد سیستم شما عمر طولانی‌تری خواهد داشت، طعم بهتری تولید می‌کند و نیکوتین را به شکل مؤثرتری به شما می‌رساند. پاد سیستم‌ها نوعی سیگار الکترونیکی کوچک و کم‌توان هستند که برای رساندن نیکوتین با غلظت بالا طراحی شده‌اند​

و به دلیل سادگی، انتخاب محبوبی برای افراد تازه‌کار در ویپینگ محسوب می‌شوند. در این مقاله جامع، ابتدا انواع پاد سیستم‌ها را معرفی می‌کنیم و سپس گام‌به‌گام راه‌اندازی اولیه پاد را توضیح می‌دهیم. علاوه بر آن، روش‌های تنظیم دستگاه، نکات نگهداری برای افزایش عمر باتری، راهکارهای جلوگیری از نشت مایع و سوختن کویل، شیوه تنظیم طعم و میزان نیکوتین برای تجربه‌ای مطلوب، و همچنین معرفی برندهای معتبر پاد سیستم را پوشش خواهیم داد. در پایان نیز کلمات کلیدی مرتبط با این موضوع را تحلیل کرده و مقاله خود را با نتایج برتر گوگل مقایسه می‌کنیم تا مطمئن شویم محتوایی ارزشمندتر و جامع‌تر ارائه کرده‌ایم.

فهرست محتوا

بررسی قطعات دستگاه پاد سیستم

انواع پاد سیستم‌ها (کارتریجی، مخزن‌دار، یکبار مصرف و ...)

پاد سیستم‌ها در طرح‌ها و انواع مختلفی عرضه می‌شوند که هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند. در این بخش با رایج‌ترین انواع پاد سیستم آشنا می‌شویم:

  • پاد کارتریجی (بسته و پیش‌پر شده): این نوع پاد سیستم‌ها از کارتریج‌های از پیش پر شده استفاده می‌کنند. کارتریج حاوی مایع نیکوتین (جویس یا سالت) و کویل داخلی است و پس از اتمام مایع یا سوختن کویل، کل کارتریج تعویض می‌شود. نمونه معروف این نوع، دستگاه Juul است. پادهای کارتریجی کاربری بسیار آسانی دارند؛ کافیست کارتریج جدید را داخل دستگاه قرار دهید و استفاده کنید​

. مزیت اصلی آنها سادگی و تمیزی است (نیاز به پر کردن مایع ندارند)، اما از طرفی تنوع طعم/نیکوتین محدود به کارتریج‌های سازگار با همان دستگاه است و هزینه مصرفی بالاتری نسبت به پادهای قابل‌شارژ دارند.

  • پاد مخزن‌دار (قابل شارژ یا باز، با مخزن قابل پر کردن): این دسته شامل پاد سیستم‌هایی است که یک مخزن کوچک (پاد) قابل پر کردن مجدد دارند. کاربر می‌تواند هر نوع ای‌جویس یا سالت نیکوتین دلخواه را در مخزن پاد بریزد. این پادها یا دارای کویل داخلی ثابت هستند یا کویل قابل‌تعویض دارند. به آنها پاد قابل شارژ یا Open Pod System نیز گفته می‌شود. در پادهای با کویل داخلی ثابت، پس از خراب شدن کویل باید کل مخزن پاد را عوض کرد؛ اما در مدل‌های با کویل قابل‌تعویض، می‌توانید فقط کویل را عوض کنید که اقتصادی‌تر است​

. پادهای مخزن‌دار محبوب‌ترین نوع بین ویپرها هستند چون تنوع مایع مصرفی، طعم‌ها و میزان نیکوتین را در اختیار کاربر قرار می‌دهند. این دستگاه‌ها معمولاً توان خروجی پایینی (وات کم) دارند و برای مصرف سالت نیکوتین با نیکوتین بالا طراحی شده‌اند​

​. کاربری آنها نسبتاً ساده است اما نیاز به یادگیری چند مرحله راه‌اندازی (مثل پر کردن مخزن و آغشته کردن کویل) دارند که در ادامه مقاله به آن می‌پردازیم.

  • پاد یکبار مصرف: پادهای یک‌بار مصرف دستگاه‌هایی هستند که از پیش با مایع پر شده و با باتری داخلی شارژشده عرضه می‌شوند و پس از تمام شدن مایع یا خالی شدن باتری، دور انداخته می‌شوند. این دستگاه‌ها کاملاً بی‌دردسرند؛ نیازی به شارژ یا پر کردن مایع ندارند. آن‌ها برای استفاده کوتاه‌مدت یا امتحان اولیه ویپینگ مناسب‌اند. معمولاً پاف مشخصی (مثلاً 500 یا 1500 پاف) عمر دارند. مزیتشان راحتی مطلق و عدم نیاز به نگهداری است. عیبشان هم هزینه بالاتر در بلندمدت و تولید زباله الکترونیکی بیشتر است. اگرچه پادهای یکبار مصرف تجربه اولیه خوبی ارائه می‌دهند، اما برای استفاده مداوم بهتر است به سراغ انواع قابل شارژ بروید که اقتصادی‌تر و پربازده‌تر هستند.
  • پاد ماد (Pod Mod) یا پادهای پیشرفته: این دسته ترکیبی از پادسیستم و ماد (MOD) است. دستگاه‌هایی که اندازه و توان بالاتری نسبت به پادهای ساده دارند و اغلب امکانات پیشرفته‌تری مانند تنظیم وات، کنترل جریان هوا و باتری بزرگ‌تر یا حتی باتری قابل‌تعویض ارائه می‌دهند​

. پادمادها شکاف بین دستگاه‌های مبتدی و ویپ مادهای حرفه‌ای را پُر می‌کنند​

. به عنوان مثال می‌توان به Voopoo Drag S/E60 یا Smok RPM سری اشاره کرد که هم توان بالاتر برای تولید بخار بیشتر دارند و هم استفاده‌شان نسبت به مادهای بزرگ آسان‌تر است. برخی پادمادها به دلیل توان بالاتر، امکان استفاده به صورت دایرکت لانگ (Direct To Lung) و با مایع ویپ معمولی (VG بالا) را هم فراهم می‌کنند​

. اگر از یک پاد ساده استفاده کرده‌اید و به دنبال قدرت و بخار بیشتر هستید، پادماد می‌تواند گزینه بعدی شما باشد.

هر کاربر بسته به نیاز و ترجیح خود می‌تواند یکی از این انواع پاد سیستم را انتخاب کند. نکته مهم این است که عملکرد اساسی همه پادها مشابه است: همه دارای مخزنی برای مایع، کویل برای تبخیر مایع، و یک باتری هستند که انرژی لازم برای داغ شدن کویل را فراهم می‌کند. در ادامه، مراحل راه‌اندازی اولیه یک پاد سیستم (خصوصاً انواع مخزن‌دار قابل شارژ که رایج‌ترین هستند) را به‌صورت گام‌به‌گام توضیح می‌دهیم.

تنظیمات اولیه دستگاه پاد

راهنمای گام‌به‌گام راه‌اندازی اولیه پاد سیستم

در این بخش، مراحل اولیه راه‌اندازی یک پاد سیستم را از زمان خارج کردن دستگاه از جعبه تا آماده شدن برای اولین کام، به ترتیب مرور می‌کنیم. این راهنما فرض می‌کند شما یک پاد سیستم قابل شارژ (مخزن‌دار یا کارتریجی) جدید دارید. مراحل زیر تقریباً در مورد همه پادسیستم‌های متداول صدق می‌کند​

  1. شارژ اولیه باتری: پیش از هر کاری، دستگاه پاد خود را کاملاً شارژ کنید. بیشتر پادها با کابل USB عرضه می‌شوند. استفاده از شارژر مناسب بسیار مهم است – از شارژرهای فندکی خودرو، پاوربانک یا شارژرهای متفرقه و غیراصل استفاده نکنید

زیرا ممکن است به باتری آسیب برسانند. توصیه می‌شود از آداپتورهای استاندارد (مثلاً شارژر موبایل ۵ ولت ۱ یا ۲ آمپر) استفاده کنید. شارژ اولیه تا ۱۰۰٪ باعث می‌شود باتری بهینه‌ترین عملکرد را داشته باشد. برخی دستگاه‌ها حین شارژ چراغ وضعیت دارند که پس از پر شدن خاموش یا سبز می‌شود – به دفترچه راهنمای دستگاه خود مراجعه کنید تا از علائم شارژ کامل مطلع شوید. بعد از شارژ، در صورت وجود دکمه روشن/خاموش، معمولاً با ۵ بار فشار سریع دکمه، دستگاه روشن می‌شود.

  1. بررسی قطعات و نصب کویل/کارتریج: جعبه دستگاه را باز کنید و تمام اجزا را بیرون بیاورید. یک پاد سیستم معمولاً شامل بدنه اصلی (باتری)، پاد یا کارتریج (مخزن مایع) و در صورت طراحی خاص، کویل جداگانه است. اگر کویل دستگاه شما جداگانه است (در پادهای با کویل قابل‌تعویض)، ابتدا کویل را درون پاد محکم نصب کنید. کویل معمولاً به صورت فشاری (پوش-فیت) جا می‌رود یا ممکن است پیچ‌شونده باشد. مطمئن شوید کویل کاملاً جا افتاده و محکم است تا از نشت جلوگیری شود​

. در برخی پادها، کویل از قبل در کارتریج نصب شده (کویل داخلی) و نیازی به این کار نیست. اگر دستگاه شما کارتریجی و پیش‌پر شده است، تنها کافیست کارتریج را روی باتری وصل کنید و از مرحله پر کردن مایع عبور کنید.

  1. پر کردن مخزن با جویس یا سالت نیکوتین: اکنون نوبت به پر کردن پاد (مخزن) با مایع ویپ می‌رسد. اغلب پادسیستم‌های قابل شارژ دارای یک درپوش سیلیکونی یا مکانیزم پرکردن در کنار یا زیر مخزن هستند​

. طبق دفترچه راهنما محل پر کردن را پیدا کنید (معمولاً یک دریچه لاستیکی کوچک یا قسمت کشویی در کنار پاد). بطری ای‌جویس یا سالت نیکوتین خود را بردارید، خوب تکان دهید تا نیکوتین و طعم در آن یکنواخت شود​

. سپس نوک بطری را درون مجرای پرکردن قرار داده و به آرامی مخزن را پر کنید. توجه: مخزن را بیش از حد پر نکنید! بهتر است حدود ۷۰٪ تا ۸۰٪ حجم مخزن را پر کنید و کمی فضای خالی (حباب هوا) باقی بگذارید​

​. پر کردن ۱۰۰٪ می‌تواند باعث نشت مایع شود، زیرا وقتی پاد را جا می‌اندازید یا دما تغییر می‌کند، مایع اضافه راه خروج پیدا می‌کند​

​. بسیاری از پادهای جدید نشانگر حداکثر سطح پر کردن ندارند و از زوایای مختلف ممکن است مخزن پر یا نیمه‌پر به نظر برسد​

، پس خودتان این قانون 80% را رعایت کنید. پس از پر کردن، درپوش مخزن را محکم ببندید تا هوا نکشد.

  1. آغشته کردن پنبه کویل (پرایمینگ اولیه): این مرحله برای جلوگیری از سوختن کویل در اولین استفاده حیاتی است. پس از پر کردن مخزن، باید صبر کنید تا مایع به طور کامل پنبه داخلی کویل را خیس کند. اگر بدون صبر کردن، ویپ کنید، کویل خشک است و می‌سوزد. معمولاً توصیه می‌شود ۵ تا ۱۰ دقیقه صبر کنید​. منبعی حتی بازه ۷ تا ۱۰ دقیقه ذکر شده است​

. این زمان باعث می‌شود جویس به خوبی از طریق منفذهای روی کویل جذب پنبه شود. اگر می‌خواهید مطمئن‌تر باشید، می‌توانید قبل از نصب کویل (در صورت جدا بودن) یکی دو قطره جویس مستقیم روی پنبه کویل بچکانید و بعد کویل را جا بزنید (این کار پرایم‌کردن دستی است)​

. اما احتیاط کنید که کویل را بیش از حد غرق مایع نکنید (over-prime) چون خودش می‌تواند باعث تف کردن مایع و اسپیت‌بک شود​

. پس از پر کردن و بستن درپوش، پاد پرشده را درون دستگاه باتری قرار دهید (در صورتیکه جدا بوده) اما هنوز کام نگیرید – همان چند دقیقه صبر را رعایت کنید.

  1. روشن کردن دستگاه و تنظیمات اولیه (وات/ولتاژ): بیشتر پاد سیستم‌های ساده بدون نیاز به دکمه و تنظیمات خاص با همان حسگر اتوماتیک کار می‌کنند (کافیست کام بگیرید تا فعال شود). اما اگر دستگاه شما دکمه فایر (Fire) دارد یا مدل پیشرفته‌ای است که امکان تنظیم توان (وات) دارد، قبل از اولین استفاده این مورد را تنظیم کنید. ابتدا با فشار ممتد ۵ بار دکمه، دستگاه را روشن کنید (در اکثر مدل‌ها این روش استاندارد روشن/خاموش کردن است). حال اگر دستگاه صفحه نمایش یا دکمه تنظیم توان دارد، وات را روی مقدار پایین یا متوسط تنظیم کنید. دفترچه راهنما یا روی خود کویل معمولاً محدوده توان مناسب آن کویل را ذکر کرده است – برای مثال ۱۲-۱۵ وات یا ۲۰-۲۵ وات. حتماً در ابتدا وات دستگاه را در محدوده توصیه‌شده کویل قرار دهید​

تا کویل نسوزد. مثلاً اگر کویل شما برای ۱۵ وات طراحی شده، روشن کردن دستگاه روی ۳۰ وات می‌تواند فوراً به آن آسیب بزند. برخی پادمادهای جدید دارای حالت هوشمند (Smart mode) هستند که خودشان بر اساس مقاومت کویل، توان مناسب را تنظیم می‌کنند​

و از این جهت کار شما را آسان می‌کنند. اگر دستگاه شما این قابلیت را دارد، آن را فعال کنید. در غیر این صورت، خودتان کم‌کم وات را تنظیم نمایید. نکته: اگر تازه‌کار هستید، بهتر است با توان پایین‌تر شروع کنید و در صورت نیاز پس از چند پاف، به تدریج افزایش دهید. توان بالاتر بخار و نیکوتین بیشتری تولید می‌کند اما کویل را زودتر مستهلک می‌کند.

  1. تنظیم جریان هوا (دریچه هوا) در صورت وجود: بعضی پاد سیستم‌ها یک دریچه تنظیم هوا (ایرفلو) دارند که ممکن است به شکل یک اسلایدر کوچک روی دستگاه یا پاد باشد. اگر دستگاه شما این امکان را دارد، آن را نیز قبل از کام گرفتن تنظیم کنید. جریان هوای بسته‌تر (سوراخ کوچک‌تر) کام سفت‌تری شبیه سیگار فراهم می‌کند و معمولاً برای سالت نیکوتین با نیکوتین بالا مناسب‌تر است چون طعم قوی‌تر و ضربه گلوی بهتری می‌دهد​

. در مقابل، هوای بازتر کام نرم‌تر با بخار بیشتر می‌دهد که برای نیکوتین پایین‌تر یا ویپ مستقیم به ریه مناسب‌تر است​

. بسته به ترجیح خود، دریچه را تنظیم کنید. اگر مطمئن نیستید، ابتدا در حد وسط یا کمی بسته‌تر قرار دهید که حالت دهان به ریه (MTL) استانداردی داشته باشید، سپس بعد از چند کام می‌توانید میزان airflow را تغییر دهید تا به تجربه دلخواه برسید.

  1. اولین کام را به آرامی بگیرید: اکنون که دستگاه آماده و تنظیم شده است، می‌توانید ویپینگ را آغاز کنید. اگر دستگاه شما دکمه فایر دارد، برای کام گرفتن دکمه را نگه دارید و همزمان به آرامی و مداوم کام بکشید. اگر دستگاه اتوماتیک (Draw-Activated) است، صرفاً با مکش شما فعال می‌شود و نیازی به دکمه نیست. کام اولیه را آهسته و طولانی (حدود ۲-۳ ثانیه) بگیرید و بخار را ابتدا در دهان جمع کرده سپس به ریه بفرستید (مانند روش کام‌گرفتن سیگار سنتی دهان به ریه)​

. توجه کنید ممکن است در چند کام اول، بخار کمتری تولید شود یا طعم کمی ملایم‌تر باشد که طبیعی است؛ به محض اینکه کویل کاملاً اشباع شود و اندکی گرم شود، عملکرد بهینه را خواهد داشت​

. پس از چند پاف، طعم واقعی مایع و مقدار بخار عادی پایدار می‌شود. اگر در اولین کام‌ها صدای جر جر مایع یا قطرات کوچک حس کردید، نگران نباشید؛ این ممکن است به دلیل اضافه بودن اندکی مایع در کویل (پس از پرایم) باشد و معمولاً پس از چند کام رفع می‌شود. تنها در صورت بروز طعم سوختگی فوراً ویپینگ را متوقف کنید و مراحل قبل (خصوصاً مرحله 4 و 5) را بازبینی کنید.

با انجام این مراحل، پاد سیستم شما اکنون آماده استفاده منظم است. هر بار که مخزن پاد خالی شد، کافیست همین مراحل (از گام 3 به بعد) را تکرار کنید: یعنی پر کردن مجدد و صبر برای خیس شدن کویل (اگر کویل تعویض شده باشد). همچنین دقت کنید همیشه مقداری مایع در مخزن باشد و هرگز اجازه ندهید مخزن کاملاً خشک شود زیرا این کار به سرعت کویل را خراب می‌کند​

تنظیم میزان قدرت و سایر تنظیمات دستگاه پاد (در مدل‌های قابل تنظیم)

نحوه انتخاب بهترین ترکیب طعم و دوز برای افراد مبتدی و کسانی که در مراحل مختلف ترک هستند

شرایط هر فرد منحصر‌به‌فرد است. کسی که تازه تصمیم به ترک سیگار گرفته و می‌خواهد برای اولین بار ویپ بخرد، با فردی که شش ماه است ویپ می‌کند و دیگر سیگار نمی‌کشد، نیازها و ترجیحات متفاوتی دارد. بنابراین، بهترین ترکیب طعم و دوز نیکوتین برای هر فرد بسته به مرحله‌ای که در فرایند ترک قرار دارد و نیز عادات قبلی سیگار کشیدن او تعیین می‌شود. در این بخش راهنمایی‌هایی را برای گروه‌های مختلف ارائه می‌دهیم:

افراد مبتدی (تازه‌کار در ویپینگ و ابتدای ترک سیگار)

اگر به‌تازگی قصد ترک سیگار کرده‌اید و می‌خواهید با ویپ شروع کنید، احتمالاً هنوز میل شدید به سیگار را تجربه خواهید کرد. هدف در این مرحله این است که بیشترین شباهت به تجربه سیگار را ایجاد کنیم تا جایگزینی ویپ به جای سیگار آسان‌تر باشد. برای افراد مبتدی معمولاً توصیه می‌شود:

  • طعم: یکی از دو رویکرد را انتخاب کنید: یا طعمی شبیه به سیگار که برایتان آشناست (مثل طعم‌های تنباکویی یا تنباکو+منتول)، یا طعمی کاملاً محبوب از دنیای خوراکی‌ها (مثل یک میوه یا طعم نوشیدنی مورد علاقه‌تان) تا ذهنتان از سیگار دور شود. برخی مبتدی‌ها طعم تنباکویی را انتخاب می‌کنند که انگار سیگار سبک‌تری می‌کشند، ولی خیلی‌ها گزارش کرده‌اند که طعم‌های میوه‌ای/شیرین برای شروع به آنها کمک بیشتری کرده است​

. اگر مطمئن نیستید، شاید منتول گزینه خوبی باشد چون هم حس خنکی و ضربه گلوی قوی دارد (کمی شبیه سیگار نعنایی) و هم طعم دلچسبی دارد.

  • دوز نیکوتین: دوز نیکوتین را بر اساس میزان سیگار قبلی خود تعیین کنید. یک قاعده کلی این است: اگر روزانه فقط چند نخ سیگار می‌کشیدید، سالت نیکوتین نسبتاً پایین (مثلاً ۲۰mg) احتمالا کافی است​ اگر حدود نصف پاکت تا یک پاکت در روز می‌کشیدید، سراغ سالت متوسط (۳۰mg) بروید. و اگر یک پاکت یا بیشتر در روز می‌کشیدید، از دوزهای بالاتر (۴۰-۵۰mg) استفاده کنید​
  •  این پیشنهادها البته نسبی هستند و بدن افراد واکنش متفاوتی دارد. اما شروع با نیکوتین کافی، مهم است تا کمبود نیکوتین را احساس نکنید و وسوسه سیگار دوباره سراغتان نیاید. بسیاری از ویپرهای تازه‌کار از یک دستگاه پاد سیستم ساده با سالت ۳۰ یا ۵۰ شروع می‌کنند که تجربه نزدیک‌تری به سیگار دهد​

.

  • توجه به دستگاه: اگر از دستگاه پاد کم‌توان استفاده می‌کنید (که برای مبتدی‌ها رایج است)، همان‌طور که گفته شد سالت نیکوتین با قدرت بالا اشکالی ندارد و حتی توصیه می‌شود، چون این دستگاه‌ها بخار کمتری تولید می‌کنند و نیاز است نیکوتین مایع قوی‌تر باشد​

اما اگر به هر دلیل دستگاه قوی‌تری خریدید که بخار زیادی تولید می‌کند (مثلاً یک ویپ ماد ساب‌اهم)، مراقب باشید سالت با دوز بالا را در آن استفاده نکنید چون هر کام آن دستگاه معادل چند کام از پاد است و ممکن است نیکوتین بیش از حد به شما برساند​

برای دستگاه‌های قوی‌تر، نهایتاً سالت ۲۰mg یا حتی جویس نیکوتین آزاد ۶mg پیشنهاد می‌شود.

در مرحله ابتدایی ترک، مهمترین هدف جایگزین کردن عادت سیگار با ویپ است. پس طعمی انتخاب کنید که بتوانید تمام روز استفاده کنید (اصطلاحاً طعم All-day vape) و دوزی انتخاب کنید که میل شما به سیگار را کامل رفع کند. نترسید از اینکه نیکوتین‌تان شاید در ابتدا بالا باشد؛ نیکوتین به تنهایی (بدون مواد سمی دود سیگار) برای اکثر افراد خطر جدی‌ای ندارد​

به‌ویژه اگر تحت نظارت و به قصد ترک مصرف شود. بعداً می‌توانید نیکوتین را کاهش دهید، اما ابتدا اطمینان حاصل کنید که با ویپ کاملاً راحت هستید و سراغ سیگار نمی‌روید.

افراد در میانه راه ترک (چند ماه استفاده از ویپ، ترک سیگار موفق اولیه)

اگر چند ماهی است که ویپ می‌کنید و سیگار سنتی را به مقدار زیادی کنار گذاشته‌اید، تبریک می‌گوییم! احتمالاً تا حدی متوجه شده‌اید که چه طعم‌ها و چه دوز نیکوتینی برایتان مناسب‌تر است. در این مرحله ممکن است بخواهید برخی تنظیمات را انجام دهید:

  • تنوع طعم‌ها: شاید بعد از چند ماه، طعمی که همیشه مصرف می‌کردید برایتان تکراری شده باشد یا کنجکاو طعم‌های جدید باشید. اکنون که دیگر هوس سیگار تنباکویی مثل قبل آزاردهنده نیست، می‌توانید با خیال راحت طعم‌های جدید را امتحان کنید. خیلی از ویپرها پس از چند ماه از طعم تنباکو دلزده می‌شوند و به میوه‌ای یا دسرگونه رو می‌آورند. بالعکس، برخی ممکن است هنوز یک طعم تنباکوی خاص (مثلاً ترکیب تنباکو و وانیل) را دوست داشته باشند و همان را ادامه دهند. توصیه ما این است که اگر از طعم فعلی خسته شده‌اید، یکی دو طعم جدید از خانواده‌های متفاوت (مثلاً یک میوه‌ای شیرین و یک طعم نوشیدنی یا منتول) تهیه کنید و به روتین خود اضافه کنید تا تنوع داشته باشید. داشتن دو تانک یا کارتریج مجزا برای دو طعم مختلف می‌تواند به تغییر طعم در میانه روز کمک کند که ذائقه شما را تازه نگه می‌دارد.
  • تنظیم دوز نیکوتین: در میانه راه، برخی افراد تصمیم می‌گیرند به مرور دوز نیکوتین را کاهش دهند تا وابستگی‌شان کمتر شود. این ایده خوبی است به شرطی که بدن شما آماده باشد. مثلاً اگر با سالت 50mg شروع کرده‌اید، بعد از چند ماه می‌توانید یک بطری سالت 35mg بخرید و امتحان کنید ببینید آیا با آن هم راحت هستید یا خیر. اگر بله، ادامه دهید. اگر احساس کردید کمی میل به سیگار برگشته یا ویپ را بیشتر می‌مکید تا راضی شوید، شاید کمی زود بوده و باید چند هفته بعد مجدد تلاش کنید. کاهش تدریجی از 50 به 35 به 20 و سپس پایین‌تر، روش بسیاری از ویپرهایی است که هدف بلندمدتشان ترک کامل نیکوتین است. در عین حال، اگر فعلاً قصد کاهش دوز ندارید و با وضعیت کنونی راحتید که سیگار نمی‌کشید، اجباری نیست خود را تحت فشار بگذارید. مهم این است که سیگار نکشید و هر زمان آمادگی داشتید نیکوتین ویپ را کاهش دهید.
  • تغییر دستگاه یا سبک ویپینگ: شاید در این مرحله به فکر یک دستگاه پیشرفته‌تر یا طعم‌های حرفه‌ای‌تر بیافتید. مثلاً ممکن است بخواهید از پاد به یک ویپ قلمی یا ماد قابل تنظیم سوئیچ کنید تا بخار و طعم بهتری بگیرید. اگر چنین است، به یاد داشته باشید که عموماً با قوی‌تر شدن دستگاه، باید نیکوتین مایع را کاهش دهید. بسیاری از افراد پس از مدتی از سالت نیکوتین به جویس معمولی با نیکوتین کمتر مهاجرت می‌کنند، چون دستگاه‌های قوی MTL یا DL با جویس ۶mg یا ۳mg نیز می‌توانند نیکوتین کافی بدهند. این تغییر می‌تواند کمک کند مصرف نیکوتینتان پایین بیاید بدون اینکه دچار کمبود شوید.

افراد در مراحل پیشرفته (مدت طولانی بدون سیگار، شاید کاهش نیکوتین)

اگر ماه‌هاست یا حتی بیش از یک سال است که سیگار سنتی را ترک کرده‌اید و فقط ویپینگ می‌کنید، شما در مرحله تثبیت ترک و شاید کاهش وابستگی نیکوتین هستید. در این مرحله:

  • احتمالاً دیگر هوس طعم سیگار واقعی را نمی‌کنید و طعم‌های ویپ برایتان جا افتاده‌اند. بسیاری از افراد در این مرحله کاملاً به طعم‌های غیرتنباکویی روی آورده‌اند و حتی تصور طعم سیگار برایشان ناخوشایند است. شما می‌توانید هر طعمی که بیشترین لذت را برایتان دارد انتخاب کنید و حتی ترکیب طعم‌ها را عوض کنید تا ویپینگ جذاب بماند.
  • اگر هنوز از سالت نیکوتین با دوز نسبتاً بالا استفاده می‌کنید ولی می‌خواهید نیکوتین مصرفی‌تان را کم کنید، می‌توانید به سراغ دوزهای پایین‌تر بروید یا حتی به جویس‌های معمولی (Freebase nicotine) سوییچ کنید. برای مثال، اگر الان سالت ۲۰mg مصرف می‌کنید، دفعه بعد می‌توانید جویس ۱۲mg معمولی را امتحان کنید (با دستگاه مناسب). سپس شاید ۶mg و ۳mg. برخی افراد در نهایت به صفر میلی‌گرم (جویس بدون نیکوتین) می‌رسند و فقط برای عادت رفتاری ویپ می‌کنند. البته رسیدن به صفر اجباری نیست و خیلی‌ها سال‌ها با نیکوتین پایین (مثلاً ۳ یا ۶mg) ویپ می‌کنند بی‌آنکه سراغ سیگار بروند و این برایشان کافیست.
  • در مرحله پیشرفته، چون دیگر نیکوتین بالایی مصرف نمی‌کنید، خطر وابستگی شدید هم کاهش یافته و کنترل بیشتری روی عادت خود دارید. فقط مراقب باشید که طعم و عادت ویپینگ همچنان برایتان لذت‌بخش بماند تا هوس سیگار برنگردد. گاهی در درازمدت، عواملی مثل استرس شدید ممکن است وسوسه سیگار را مجدداً برانگیزد؛ در چنین مواقعی داشتن یک جویس با کمی نیکوتین بالاتر یا یک طعم بسیار مورد علاقه می‌تواند نجات‌بخش باشد تا دوباره به سیگار روی نیاورید.

جمع‌بندی این بخش: مبتدی‌ها به دوز نیکوتین کافی و طعم مناسب نیاز دارند تا مرحله ترک اولیه را رد کنند. در مراحل میانی، می‌توان روی تنوع طعم و کاهش تدریجی نیکوتین کار کرد. و در مراحل پیشرفته، هدف تثبیت ترک و شاید ترک کامل نیکوتین است که با کاهش دوز به دست می‌آید. در تمام این مراحل گوش دادن به بدن و تمایلات خود بسیار مهم است. اگر حس می‌کنید با کاهش نیکوتین زود بوده و میل به سیگار در شما بیدار می‌شود، دوباره کمی نیکوتین را بالا ببرید. برعکس، اگر می‌بینید مدت‌هاست با نیکوتین فعلی خوبید، شاید وقت کاهش است. هیچ فرمول یکسانی برای همه وجود ندارد؛ ترکیب بهینه طعم و دوز برای شما آن است که بدون احساس کمبود یا دلزدگی، شما را از سیگار دور نگه دارد.

پر کردن مخزن با مایع ویپ

بررسی علمی و مقایسه‌ای بین دوزهای پایین و بالا در مصرف سالت نیکوتین

از منظر علمی، مصرف نیکوتین (چه از طریق سیگار تنباکویی، چه چسب نیکوتین، چه سیگار الکترونیکی) زمانی به ترک سیگار کمک می‌کند که دوز مناسبی داشته باشد تا علائم ترک را تخفیف دهد. نیکوتین خیلی کم اثرگذار نخواهد بود و نیکوتین خیلی زیاد نیز می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند. تحقیقات درباره سیگارهای الکترونیکی نشان داده که وجود نیکوتین در آنها یک عامل کلیدی در افزایش نرخ ترک سیگار است؛ به بیان دیگر ویپ‌هایی که نیکوتین دارند نسبت به ویپ بدون نیکوتین در ترک سیگار موفق‌ترند​. همچنین استفاده مداوم‌تر از ویپ (به جای گهگاهی) با موفقیت بیشتری در ترک همراه بوده است​

. این یافته‌ها تأیید می‌کند که برای کمک به ترک، باید نیکوتین به اندازه کافی و به شکل پیوسته به بدن برسد تا شخص احساس نیاز به سیگار پیدا نکند.

در این میان، سالت نیکوتین به عنوان یک نوآوری، به‌خصوص از سال ۲۰۱۵ به بعد، مطرح شده که دقیقاً با هدف بهبود رساندن نیکوتین به بدن ابداع شده است​

. سالت نیکوتین از لحاظ فارماکوکینتیک (جذب در خون) رفتار متفاوتی نسبت به نیکوتین آزاد (Freebase) دارد. یک مطالعه‌ی بالینی در سوئیس، سه نوع مایع ویپ را مقایسه کرد: سالت نیکوتین ۲۰mg، سالت نیکوتین ۴۰mg و نیکوتین آزاد ۲۰mg. نتیجه این بود که پس از ۱۰ پُک ویپینگ استاندارد، مایع سالت ۴۰mg به طور میانگین به سطح نیکوتین خونی حدود ۱۲ نانوگرم در میلی‌لیتر رسید (مشابه سطح نیکوتین پس از یک سیگار)، در حالی که سالت ۲۰mg حدود ۵.۴ ng/mL و نیکوتین آزاد ۲۰mg حدود ۳.۰ ng/mL نیکوتین در خون ایجاد کردند​

​ نکته جالب اینکه شرکت‌کنندگان از نظر احساس رضایت و کاهش هوس تفاوت معناداری بین این حالت‌ها گزارش نکردند، هرچند روند کلی نشان می‌داد دوز بالاتر نیکوتین تمایل به اثرگذاری بیشتر دارد​

تیجه‌گیری این محققان این بود که فرمول سالت نیکوتین ۴۰mg می‌تواند نیکوتین خون را به سطوح سیگار نزدیک کند و این موضوع می‌تواند در سیاست‌گذاری ترک سیگار با ویپ مؤثر باشد​

از سوی دیگر، سالت نیکوتین با دوز پایین‌تر (مثل ۲۰mg) هم مزایایی دارد. همان مطالعه نشان داد سالت ۲۰mg نسبت به نیکوتین آزاد ۲۰mg نیکوتین بیشتری به خون رساند​

، به این معنی که حتی در غلظت برابر، سالت نیکوتین موثرتر از نیکوتین عادی است. بنابراین، اگر فردی بخواهد مصرف نیکوتینش را کاهش دهد، می‌تواند با سالت نیکوتین این کار را انجام دهد و هنوز از نظر رفع هوس در شرایط خوبی باشد (چون سالت کاراتر به بدن جذب می‌شود). به عبارت دیگر، سالت نیکوتین امکان استفاده از دوز کمتر برای حصول اثر مشابه را فراهم می‌کند. با این حال، این کارایی شمشیر دو لبه است؛ زیرا جذب سریع‌تر و بیشتر نیکوتین می‌تواند به معنی اعتیادآورتر بودن هم باشد​

. منابع علمی و پزشکی هشدار می‌دهند که چون سالت نیکوتین خیلی راحت وارد گردش خون می‌شود، افراد غیرسیگاری نباید به آن دست بزنند و برای سیگاری‌ها هم مهم است که بی‌رویه مصرف نکنند تا وابستگی‌شان بیشتر نشود​

. مرکز کنترل بیماری‌های آمریکا (CDC) نیز گزارش کرده که سالت نیکوتین به خاطر ورود آسان مقادیر بالای نیکوتین به ریه، از یک سو می‌تواند به سیگاری‌های بزرگسال کمک کند که راحت‌تر به میزان نیکوتین دلخواهشان برسند و ترک کنند، اما از سوی دیگر پتانسیل سوءاستفاده و وابستگی بالاتری خصوصاً برای جوانان دارد​

.با توجه به این بررسی علمی: دوز پایین یا بالا “بهتر” یا “بدتر” به‌طور مطلق نیست؛ بلکه باید متناسب با نیاز مصرف‌کننده انتخاب شود. اگر شما سیگاری هستید که بدون نیکوتین کافی نمی‌توانید دوام بیاورید، استفاده از دوز بالای سالت نیکوتین در کوتاه‌مدت یک ابزار موثر برای ترک سیگار است​

. ولی به محض اینکه از چنگ سیگار رها شدید و اوضاعتان پایدار شد، منطقی است که تلاش کنید دوز را کاهش دهید تا وابستگی نیکوتین کمتر شود و خطرات بالقوه آن نیز کاهش یابد. به یاد داشته باشید، نیکوتین به تنهایی در مقایسه با دود سیگار بسیار کم‌خطرتر است (چون اکثر مضرات سیگار از مواد شیمیایی حاصل از سوختن تنباکو می‌آید، نه خود نیکوتین). بنابراین حتی اگر مدتی با دوز نسبتاً بالای نیکوتین ویپ کنید، از نظر سلامتی بسیار بهتر از کشیدن سیگار است​

. اما هدف نهایی بسیاری از افراد این است که وابستگی به نیکوتین را نیز کم کنند؛ از این رو استفاده هوشمندانه و مرحله‌ای از سالت نیکوتین (ابتدا دوز کافی برای ترک سیگار، سپس کاهش تدریجی) یک راهبرد علمی و آزموده‌شده برای ترک موفق است.

تنظیم جریان هوا و تجربه ویپینگ

مزایا و معایب طعم‌های مختلف (میوه‌ای، تنباکویی و منتول)

همان‌طور که گفتیم، انتخاب طعم تا حد زیادی به سلیقه شخصی بستگی دارد. با این حال، هر کدام از دسته طعم‌های پرطرفدار نقاط قوت و ضعفی دارند که دانستنشان می‌تواند به تصمیم‌گیری کمک کند. در این بخش سه خانواده طعم رایج – میوه‌ای/شیرین، تنباکویی، و منتول – را بررسی می‌کنیم:

طعم‌های میوه‌ای و شیرین

این دسته شامل طیف گسترده‌ای از میوه‌ها (مثلاً توت‌فرنگی، انبه، سیب، هندوانه، انگور، آناناس و …)، طعم‌های نوشیدنی‌های شیرین (مثل کوکتل‌ها، نوشابه، لیموناد)، آب‌نبات و دسرها (کیک، وانیل، شکلات و غیره) می‌شود.
مزایا:

  • دلپذیر و متنوع بودن: اکثر افراد طعم‌های میوه‌ای و شیرین را خوشمزه و خوشبو می‌یابند. برخلاف دود سیگار که بوی نامطبوع دارد، بخار طعم‌داری مثل توت‌فرنگی یا وانیل بوی خوبی حتی برای اطرافیان دارد. این طعم‌ها ویپینگ را لذت‌بخش می‌کنند و همان‌طور که آمار هم نشان داد، بیشتر افرادی که در ترک سیگار موفق بودند از طعم‌های میوه‌ای استفاده می‌کردند​

. تنوع زیاد این دسته باعث می‌شود هر کس چند طعم محبوب برای خود پیدا کند و از تکراری شدن جلوگیری می‌کند.

  • فاصله گرفتن از خاطره سیگار: طعم‌های میوه‌ای هیچ شباهتی به سیگار سنتی ندارند. این می‌تواند به شما کمک کند ذهنیت خود را از سیگار دور کرده و یک عادت جدید کاملاً متفاوت بسازید. بسیاری گزارش می‌کنند که پس از عادت کردن به طعم‌های شیرین، دیگر حتی تصور کشیدن سیگار تنباکویی برایشان جذاب نیست.
  • انتخاب‌های بدون نیکوتین: اگر روزی بخواهید ویپینگ بدون نیکوتین انجام دهید، طعم‌های میوه‌ای و دسر همچنان جذابیت خود را دارند (چون لذت آنها به وجود نیکوتین وابسته نیست). پس می‌توانند گزینه خوبی برای کاهش نیکوتین تا صفر باشند.

معایب:

  • احتمال خسته شدن از طعم شیرین: برخی افراد پس از مدتی احساس می‌کنند دهانشان نسبت به طعم‌های خیلی شیرین بی‌حس یا خسته شده (پدیده‌ای به نام Vaper’s Tongue). برای رفع این حالت معمولاً تغییر طعم برای مدتی یا داشتن یک طعم منتول برای تازگی بخشیدن به ذائقه توصیه می‌شود.
  • عدم شباهت به سیگار: در مراحل ابتدایی ترک، برخی ممکن است بگویند «طعم انبه حس سیگار کشیدن به من نمی‌دهد». این درست است – طعم میوه‌ای عمداً برای متفاوت بودن است. اگر کسی واقعاً دلتنگ طعم تنباکو باشد، میوه‌ای شاید راضی‌کننده نباشد. بنابراین در یکی دو هفته اول، کسانی که خیلی به طعم سیگار عادت دارند شاید سختشان باشد فوراً میوه‌ای را جایگزین کنند (هرچند عده زیادی هم از همان ابتدا مشکلی ندارند).
  • مصرف بیشتر مایع: این یک موضوع نسبی است، اما به علت خوشمزگی این طعم‌ها ممکن است شما پُک‌های بیشتری بزنید صرفاً برای لذت بردن از طعم، حتی وقتی نیاز نیکوتینیتان برطرف شده. نتیجه اینکه احتمال دارد مایع بیشتری مصرف کنید یا نیکوتین بیشتری نسبت به نیاز واقعی دریافت کنید. پس باید خودتان توجه کنید که صرف خوشمزگی، بیش از حد ویپ نکنید.

طعم‌های تنباکویی

شامل طیفی از طعم‌های برگ تنباکو و ترکیبات مرتبط است. برخی از این مایعات دقیقاً طراحی شده‌اند که مزه انواع سیگار یا سیگار برگ را شبیه‌سازی کنند. گاهی ترکیب‌هایی مثل تنباکو-وانیل یا تنباکو-کارامل هم در این دسته قرار می‌گیرند که طعمی تنباکویی با پس‌مزه شیرین دارند.
مزایا:

  • آشنایی برای سیگاری‌ها: مهم‌ترین مزیت این طعم‌ها این است که مزه آشنا و مشابه سیگار را ارائه می‌دهند. خیلی از افراد سیگاری نمی‌توانند خود را با طعم‌های میوه‌ای در ابتدا وفق دهند و احساس می‌کنند «انگار چیزی جز سیگار می‌کشند». طعم‌های تنباکویی دقیقاً برای این افراد است تا حس و مزه دود تنباکو (البته بدون بوی بد آن) را داشته باشند و انتقال به ویپ برایشان راحت‌تر باشد. برای مثال، کسانی که سال‌ها سیگار وسترن یا مارلبرو کشیده‌اند، ممکن است سالت نیکوتینی با طعم مشابه همان برند انتخاب کنند که در بازار موجود است​
  • هویت سیگاری حفظ می‌شود: برخی از منظر روانی دوست ندارند از یک فرد سیگاری به «آب‌نبات بخارکن» تبدیل شوند! از این رو طعم تنباکو به آنها حس می‌دهد که هنوز کاری شبیه سیگار کشیدن انجام می‌دهند و هویت‌شان حفظ شده، فقط روش دریافت نیکوتین عوض شده است. این می‌تواند برای افرادی که این جنبه برایشان مهم است دلگرم‌کننده باشد.
  • مناسب ترکیب با طعم‌های دیگر: طعم تنباکو به تنهایی شاید برای برخی کسل‌کننده باشد، اما می‌توان آن را با یک طعم دیگر ترکیب کرد (مثل تنباکو-عسل، تنباکو-نعنا، تنباکو-میوه خشک و غیره) تا یک تعادل بین مزه آشنا و جدید ایجاد شود. بسیاری از شرکت‌ها جویس‌های تنباکویی ترکیبی عرضه می‌کنند که طرفدار هم دارد.

معایب:

  • جذابیت کمتر در درازمدت: همان‌طور که آمار پژوهش‌ها نشان داد، اغلب ویپرها پس از مدتی از طعم تنباکویی فاصله می‌گیرند​

. در ابتدای کار شاید لازم باشد، اما در طولانی‌مدت طعم خالص تنباکو برای خیلی‌ها چندان لذتبخش نیست؛ به‌خصوص وقتی ذائقه‌شان به طعم‌های شیرین عادت کرد. بنابراین ممکن است بعد از چند هفته/ماه دیگر آن کشش اولیه را به این طعم حس نکنید.

  • یادآور خود سیگار: برای برخی، مزیت آشنا بودن طعم تنباکو در ادامه راه به یک عیب تبدیل می‌شود. چون این طعم خیلی شبیه سیگار واقعی است، شاید ناخودآگاه هوس روشن کردن یک سیگار واقعی را تحریک کند. هرچند در مقابل، عده‌ای می‌گویند همین که مزه تنباکو را از ویپ می‌گیرند، هوسشان فروکش می‌کند و به سیگار فکر نمی‌کنند. این اثر دوگانه است و در افراد متفاوت می‌تواند نتیجه متفاوت داشته باشد. اگر حس کردید ویپ تنباکویی شما را یاد سیگار واقعی می‌اندازد و اذیت می‌شوید، شاید زمان تغییر طعم باشد.
  • تنوع محدودتر: تعداد طعم‌های تنباکویی در مقایسه با میوه‌ای و دسر کمتر است. بهرحال تنباکو تنباکو است! در این دسته تنوع به نوع برگ تنباکو (ویرجینیا، کاوندیش، ترکیش و…) یا ترکیبات فرعی محدود می‌شود. اگر آدم تنوع‌طلبی هستید، با طعم‌های تنباکویی زود به انتهای انتخاب‌ها می‌رسید.

طعم‌های منتول و خنک (نعنا، منتول، یخ)

منتول یک ترکیب شیمیایی است که حس خنکی به همراه دارد. در دنیای ویپ، طعم‌های حاوی منتول یا نعناع (Mint/Menthol) و ترکیباتی به نام Ice (یخی) نیز بسیار محبوب‌اند. اینها می‌توانند خالص باشند (مثلاً فقط نعنا یا فقط منتول) یا ترکیب با میوه‌ها (مانند انبه یخی، طالبی یخی، انگور یخی و غیره).
مزایا:

  • ضربه گلو (Throat Hit) قوی و حس خنکی: منتول به‌طور طبیعی احساس خنکی در گلو و ریه ایجاد می‌کند و همچنین برخورد بخار به گلو را قوی‌تر نشان می‌دهد. بسیاری از سیگاری‌ها عادت به ضربه نسبتاً شدید دود سیگار در گلو دارند و برخی ویپ‌ها ممکن است آن را شبیه‌سازی نکنند. اضافه شدن منتول این مشکل را حل می‌کند. حتی در نیکوتین‌های پایین، وجود منتول می‌تواند احساس «hit» را بالا ببرد. این باعث می‌شود تجربه ویپینگ از نظر حسی قوی‌تر و شبیه‌تر به سیگار (به‌خصوص سیگارهای نعنایی) باشد. جالب است بدانید یک مطالعه اشاره کرده بود که استفاده از طعم‌های منتول/نعنا در ویپ با شانس ترک موفق بالایی همراه بود​

، شاید به این دلیل که منتول تجربه را ارضاکننده‌تر می‌کند.

  • تازگی دهان و تنفس: بر خلاف سیگار که دهان را بدبو می‌کند، ویپ منتول حس خنکی نعنا را در دهان باقی می‌گذارد. خیلی‌ها این حس را دوست دارند و احساس می‌کنند دهانشان تمیزتر و راه تنفسشان بازتر است. بعد از غذا یا صبح هنگام، ویپ منتولی می‌تواند حس خوشایندی مثل خوردن آدامس نعنایی داشته باشد.
  • ترکیب عالی با سایر طعم‌ها: منتول را می‌توان به تقریباً هر طعم دیگری افزود تا یک نسخه «آیس» از آن ساخت. اگر طعم میوه‌ای خالص برایتان بیش از حد شیرین است، نسخه یخی آن را امتحان کنید (مثلاً «هندوانه یخی» که ترکیب هندوانه و خنکی منتول است). بسیاری از محبوب‌ترین سالت‌جویس‌ها در دنیا همین طعم‌های میوه‌ای منتول‌دار هستند چون تعادل شیرینی و خنکی را دارند و به اصطلاح «گلو را نمی‌زنند»​

. بنابراین منتول انعطاف‌پذیر است و می‌تواند تنوع طعمی شما را بیشتر کند.

معایب:

  • عدم تحمل برخی افراد: با اینکه خیلی‌ها منتول را دوست دارند، برخی افراد اصلاً طعم و بوی نعنا را در دود/بخار دوست ندارند یا به آن حساس‌اند. برای این افراد، حتی درصد کم منتول در مایع می‌تواند ناخوشایند باشد. اگر شما هیچ‌وقت طرفدار سیگار نعنایی یا آدامس نعنایی نبوده‌اید، شاید این طعم مناسب شما نباشد.
  • بی‌حس شدن موقتی چشایی: منتول قوی می‌تواند حس چشایی را برای مدت کوتاهی تحت تاثیر قرار دهد (مثل وقتی یک آبنبات سرد قوی می‌خورید و بعد چیز دیگری مزه‌اش را کمتر حس می‌کنید). ویپ مداوم با منتول قوی ممکن است باعث شود پس از مدتی دیگر طعمش را خوب احساس نکنید تا زمانی که مدتی به زبان و بینی استراحت دهید. برای همین برخی افراد منتول را در چرخه با طعم‌های دیگر استفاده می‌کنند تا این مشکل کمتر شود.
  • تاثیر فیزیکی منتول: هرچند ویپ منتول به مراتب از سیگار منتول سالم‌تر است، اما منتول یک ماده شیمیایی است که استنشاقش در مقادیر زیاد می‌تواند عوارضی داشته باشد (برای مثال، در افراد با مشکلات ریوی یا آلرژی، بخار خیلی منتولی ممکن است سرفه‌آور شود). البته مقدار منتول در ویپ‌ها معمولاً کم است و در حد ایجاد عطر و خنکی، و مشکل جدی ایجاد نمی‌کند. تنها اگر حس کردید با ویپ منتول گلویتان خیلی تحریک می‌شود یا سرفه می‌کنید، ممکن است آن طعم مناسب شما نباشد.

در مجموع: طعم‌های میوه‌ای/شیرین برای ایجاد لذت و تنوع عالی هستند و بین افراد ترک‌کننده سیگار بسیار محبوب‌اند​

. طعم‌های تنباکویی پل خوبی برای شروع ترک و جایگزینی سیگار فراهم می‌کنند ولی شاید در درازمدت کمتر دلخواه باشند. طعم‌های منتول و خنک نیز هم به عنوان طعم اصلی و هم افزودنی به سایر طعم‌ها، برای بسیاری از ویپرها نقش مهمی دارند و می‌توانند تجربه‌ای نزدیک‌تر به سیگار (از نظر حس فیزیکی) یا تازه‌تر ارائه دهند. شما می‌توانید بسته به ترجیح خود یکی از این خانواده‌ها را انتخاب کنید یا حتی چند طعم از هر کدام داشته باشید و در طول روز یا هفته تنوع ایجاد کنید.

نکات مهم برای انتخاب برند مناسب سالت نیکوتین

در کنار طعم و دوز، کیفیت مایع سالت نیکوتین که استفاده می‌کنید نیز بسیار اهمیت دارد. همه سالت‌ها یکسان ساخته نمی‌شوند؛ برندهای معتبر معمولاً از مواد اولیه باکیفیت‌تر، نیکوتین خالص‌تر و طعم‌دهنده‌های مرغوب استفاده می‌کنند و استانداردهای بهداشتی را رعایت می‌کنند. در مقابل، محصولات متفرقه یا تقلبی ممکن است حاوی ناخالصی‌ها، نیکوتین غیر دقیق (بیش از حد یا کمتر از برچسب)، یا طعم‌دهنده‌های نامرغوب باشند که هم تجربه ویپ را خراب می‌کند و هم می‌تواند برای سلامتی مضر باشد. در انتخاب برند سالت نیکوتین به نکات زیر توجه کنید:

  • اعتبار برند و شرکت تولیدکننده: سعی کنید سالت نیکوتین را از برندهای شناخته‌شده و معتبر بخرید. برندهایی که در بازار جهانی امتحان خود را پس داده‌اند (مانند Nasty, Dinner Lady, BLVK, VGOD, Pod Salt, Ripe Vapes و ده‌ها برند معروف دیگر) معمولاً قابل اعتمادترند. این شرکت‌ها اغلب در رقابت‌اند که بهترین طعم و کیفیت را ارائه دهند و شهرتشان برایشان مهم است​

. همان‌طور که یک منبع فارسی اشاره کرده، شرکت‌های مطرح علاوه بر ارائه طعم‌های خاص، به سلامت مصرف‌کنندگان نیز اهمیت می‌دهند و کیفیت را فدای منفعت کوتاه‌مدت نمی‌کنند​

. پس به دنبال نام‌های آشنا در دنیای ویپ باشید. اگر در ایران خرید می‌کنید، از فروشگاه‌های معتبر سوال کنید کدام برندها اصل و محبوب هستند.

  • اصالت کالا: متاسفانه در بازار امکان وجود نسخه‌های تقلبی از ای‌جویس‌های پرفروش هست. حتماً از فروشگاه معتبر (ترجیحاً نمایندگی یا واردکننده رسمی) خرید کنید و به بسته‌بندی، هولوگرام، تاریخ انقضا و سایر نشانه‌های اصالت توجه کنید. بعضی برندهای بین‌المللی روی جعبه کد اصالت یا QR Code برای تایید محصول اصل دارند. آن‌ها را چک کنید. خرید کالای تقلبی می‌تواند به تجربه بد (مثلاً نیکوتین اشتباه) یا حتی خطر سلامتی منجر شود.
  • نسبت VG/PG و ترکیب مواد: اکثر سالت نیکوتین‌ها با نسبت VG/PG حدود ۵۰/۵۰ ساخته می‌شوند که برای پادسیستم‌ها مناسب است. اما برخی محصولات ممکن است نسبت متفاوتی داشته باشند. حتماً برچسب را بخوانید؛ اگر دستگاه‌تان پاد است، سالت با VG خیلی بالا (مثلاً ۷۰) ممکن است غلیظ باشد و خوب فتیله نشود. برعکس آن هم صادق است: VG خیلی پایین ممکن است بخار کمتری بدهد. به طور کلی محصولات معتبر معمولاً این نسبت را بهینه تنظیم کرده‌اند. همچنین دقت کنید که نیکوتین درج‌شده همان باشد که می‌خواهید (برخی بطری‌ها درصد نوشته مثلا ۲٪ که یعنی ۲۰mg).
  • طعم‌دهنده‌های طبیعی vs مصنوعی: برخی برندهای خاص ادعا می‌کنند از طعم‌دهنده‌های طبیعی یا ارگانیک استفاده می‌کنند. این ممکن است برای کسانی که حساسیت دارند مهم باشد. طعم‌دهنده‌های استاندارد صنایع غذایی به‌طور کلی ایمن در نظر گرفته می‌شوند، ولی اگر برایتان مهم است بدانید در مایع چه ترکیبات طعم‌دهنده‌ای به کار رفته، می‌توانید تحقیق کنید یا از فروشنده بپرسید.
  • نیکوتین مصنوعی (سنتتیک) vs استخراج‌شده: اخیراً برخی شرکت‌ها نیکوتین سنتتیک (بدون منشا تنباکو) استفاده می‌کنند که خالص‌تر و بی‌بوتر است. تفاوت چندانی در اثر آن احساس نخواهید کرد، اما بدانید که وجود دارد. معمولا روی برچسب چنین محصولاتی ذکر می‌شود که “TFN (Tobacco-Free Nicotine)”. انتخاب هر کدام مشکلی ندارد، فقط بحث اطلاع‌رسانی است.
  • بررسی نظرات کاربران: قبل از خرید یک سالت جویس، به‌خصوص اگر برند جدیدی است، بد نیست نظرات خریداران دیگر را (در سایت فروشگاه یا فروم‌های ویپ) بخوانید. توجه کنید که آیا کسی از طعم بد، گلوی سوزان، یا مشکلات دیگر گفته است یا خیر. اگر اکثراً راضی بودند، می‌توان به کیفیتش اعتماد بیشتری کرد.
  • تاریخ تولید و انقضا: ای‌جویس‌ها نیز عمر مفید دارند. معمولاً ۱ تا ۲ سال پس از تولید بهترین کیفیت را دارند. از خرید مایعات تاریخ‌گذشته خودداری کنید چون طعم نیکوتین ممکن است تغییر کند (نیکوتین اکسید شده بوی فلفل می‌دهد و طعم تلخ پیدا می‌کند) و طعم‌دهنده‌ها هم قدرتشان کم می‌شود. همیشه سعی کنید تازه‌ترین بچ تولیدی را بگیرید.
  • قیمت و بسته‌بندی: خیلی ارزان بودن یک محصول نسبت به رقبا می‌تواند علامت سوال باشد. البته قیمت بالا هم تضمین کیفیت نیست ولی معمولاً محصولات بسیار ارزان یا بدون برند، کیفیت نازل‌تری دارند. بسته‌بندی محکم و درج اطلاعات کامل (مانند درصد نیکوتین، حجم، ترکیب، هشدارها، بارکد و …) نشانه حرفه‌ای بودن برند است. اگر بطری ساده و بدون مشخصات است، با احتیاط برخورد کنید.

به یاد داشته باشید، سالت نیکوتینی که می‌خواهید هر روز مصرف کنید مستقیماً با سلامت شما در ارتباط است. خرج کردن کمی بیشتر برای یک محصول از برند مطمئن ارزشش را دارد. برندهای محبوب معمولاً امتحان خود را پس داده‌اند و در وبسایت‌ها لیست «بهترین سالت نیکوتین‌ها» همیشه نامشان دیده می‌شود. بنابراین در ابتدای کار، شاید به جای آزمایش برندهای ناشناخته، از بهترین‌های بازار شروع کنید تا تجربه‌ای عالی داشته باشید. پس از آن، اگر خواستید ماجراجویی کنید و برندهای جدیدتر را تست کنید، با آگاهی و تحقیق قبلی این کار را انجام دهید.

نتیجه‌گیری پاد 24

ترکیب طعم‌های سالت نیکوتین نستی و ویگاد می‌تواند تجربه‌ای جدید و جذاب را برای ویپرها فراهم کند، اما نیازمند دقت و رعایت نکات ایمنی است. با انتخاب طعم‌های هماهنگ، استفاده از مواد اولیه با کیفیت و رعایت نسبت‌های مناسب، می‌توانید طعمی دلپذیر و لذت‌بخش را تجربه کنید. همچنین، با توجه به نظرات کاربران و دیدگاه پاد24، ترکیب سالت‌ها می‌تواند یکی از بهترین روش‌ها برای افزایش تنوع و جذابیت در ویپینگ باشد.

همواره به یاد داشته باشید که ایمنی و سلامت خود را در اولویت قرار دهید و از ترکیب طعم‌ها با دقت و آگاهی کافی استفاده کنید.

تغییرات چهره پس از ترک سیگار

شما هم میتوانید نظری در مورد این مقاله بدهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *