تشریح ساختار ویپ شارژی: یک سیستم الکترونیکی هوشمند

در هسته خود، ویپ شارژی یک دستگاه تبخیر الکترونیکی شخصی و قابل استفاده مجدد است. ماهیت آن بر پایه یکپارچگی چند جزء کلیدی است که با هم کار می‌کنند تا مایع نیکوتین‌دار (جویس) را به بخاری قابل استنشاق تبدیل کنند. این ساختار ماژولار، وجه تمایز اصلی آن با سیگارهای یکبار مصرف است.

۱. بدنه (Mod/Device): این بخش، شاسی و مغز متفکر دستگاه است. بدنه نه تنها قطعات داخلی را در خود جای می‌دهد، بلکه میزبان باتری داخلی لیتیوم-یون و یک برد الکترونیکی (چیپست) است. چیپست وظیفه مدیریت توان خروجی، اجرای پروتکل‌های ایمنی (مانند جلوگیری از اتصال کوتاه یا داغ شدن بیش از حد) و پردازش دستورات کاربر (فشردن دکمه یا سنسور کام‌گیری خودکار) را بر عهده دارد. کیفیت چیپست، سرعت فایرینگ (زمان بین فشردن دکمه تا تولید بخار) و پایداری خروجی دستگاه را تعیین می‌کند.

۲. اتومایزر (کارتریج/تانک): این قطعه که معمولاً از پلاستیک PCTG یا شیشه پیرکس ساخته می‌شود، دو وظیفه اصلی دارد: نگهداری جویس و میزبانی از کویل. در پاد سیستم‌های شارژی، این قطعه "کارتریج" نامیده می‌شود و به صورت مغناطیسی یا فشاری به بدنه متصل می‌گردد. طراحی داخلی کارتریج برای هدایت بهینه جریان هوا و جلوگیری از نشتی مایع مهندسی شده است.

۳. باتری: منبع انرژی دستگاه، یک باتری قابل شارژ است که معمولاً از طریق پورت USB-C شارژ می‌شود. ظرفیت باتری با واحد میلی‌آمپر ساعت (mAh) سنجیده می‌شود و تعیین‌کننده میزان شارژدهی دستگاه در طول روز است. ماهیت "شارژی" بودن، سنگ بنای پایداری و صرفه اقتصادی این دستگاه‌ها در بلندمدت است.